Meer dan dertig jaar geleden haalde ik mijn lief uit Australië. Kortom, ik heb een warme band met dat land, en recentste muziekvruchten onderstrepen voor mij hoeveel schoonheid dit land biedt. De “Americana” artiesten van dit continent manifesteren zich steeds sterker. Ben erg onder de indruk van het muzikale potentieel wat zich laat horen. Onlangs nog de ijzersterke plaat van Matt Joe Gow & the Dead Leaves, en nu dan weer een schitterende ontdekking via Johan Schoenmakers van Alt Country Forum (waarvoor ik hem zeer dankbaar ben!) Sleeping Patterns is een buitengewoon rijk product; een zeer gevarieerd pallet aan sterke songs die onder de productionele auspiciën van Jeff Lang en Tim Hall tot stand zijn gekomen. Veel invloeden hoor ik door de muziek heen, maar het is voornamelijk Jordie Lane. Aanvankelijk hoorde in een soort eigentijdse Townes van Zandt meets Roy Orbison, echter rijk bedeelt met de klassieke waarden die country/folk/blues zo authentiek kunnen maken. De vergelijking – voor zover je er meent eentje te moeten maken – met Rodney Crowell.is waarschijnlijk het best op zijn plaats – zoals we die kennen van zijn laatste cd’s.

De instrumentale verrijking is zeer stemmig, maar vanwege de korte opname periode – slechts 5 dagen – ook zeer rauw en direct. Ingehouden blazerarrangementen, een strak gecoördineerde ritmesectie, variatie aan snaren, maar bovenal briljante composities die deze plaat optillen tot een uitzonderlijk niveau. Naast de mondharmonica, klinkt de piano zoals hij dient te zijn; puur. Laatst riep ik op tot het organiseren van een Canadian festival gezien het fenomenale aanbod waarmee Canada ons voorziet, maar het jaar daarop zal een Australia festival zeker plaats moeten vinden. Uiteraard is muziek niet grensbepalend, hooguit grensverleggend, maar het geeft mij werkelijk een goed gevoel dat deze Aussies zo uitstekende de aandacht op zichzelf weten te focussen. Van het levenlustige The Publican’s Daughter tot de introverte afsluiter Love Has Locked the Door zal menig muziekliefhebber deze Sleeping Patterns als een frisse wind ervaren. Alles daar tussenin klinkt verademend, kwetsbaar, of met het nodige venijn, en niet alleen qua tekst. Nieuwe namen rukken op in de muziekwereld en Jordie Lane is beslist eentje om scherp op te letten. Briljante CD!